2000 ile 2005 arası nesil olarak köprüden önceki son çıkışmışız yemin ederim, benim zamanımda Bakugan, ben 10 (En eski ve en iyi hali) tsubasa, bugs bunny, Duffy duck, sefiller (anime gibi olan versiyon) son Mohikan, ninja kaplumbağalar, camp lazlo gibi bir çok çizgi film vardı, bizim bunları hala sevebiliyor olmamızın ana sebebi bu yapımların biraz daha kompleks oluşlarıydı, bazı espirileri herkes anlamazdı, fakat ortak karar herkes gülerdi, örnek olarak, Camp Lazlo. Hani bunu izleyip o filin sesine gülmeyen bir Allah kulu var mı? Ya da o kampta yaşanan absürt ama cuk diye oturan olaylara? işte olay burda başlıyor, dediğim gibi, komplekslik bir cazibe katıyordu, karakterler kendinden beklenmeyen hareketler yapıyorlardı, örnek olarak, Road Runner da o çakal kendinden bilmem kaç kat büyük bombayı patlatır, ama ölmez duman geçtikten sonra ki komik hali gözükür... işte bizi bağlayan şeylerden biri de bu, olağandışı olan bir fantezi dünyasıydı çizgi filmler, sonra ne olduysa olabilecek en boktan şekille çizgi film yaptılar, la milleti mi eğlendiriyor mallara ders mı veriyor anlamadım, Allah rızası için, "AAAA! ÜÇ TANE BOYA,BAKALIM HANGi RENKLER, KIRMIZI, MAVi, SARI!!! BEN SARIYI ÇOK SEVERiMM!!!" şimdi soruyorum ahali,böyle bir şey izler miydiniz? izlemeyin izletmeyin beyin ölümü gerçekleştirir.
