yoldan çıkmak, günaha girmek ve bir kötülük yapmak için şeytana ihtiyacım olmadığı için bir başka göz ile baktığım acayip varlık. Ben her şeyi kendi özgür irademle yapıyorum. Bilerek yapıyorum. iyiliği ya da kötülüğü bilinçli olarak yapacak kadar kendimdeyim.
Ki kendime kandırılmışlığı yakıştıramıyorum. Düşünsene fısır fısır bana kötülük yaptırmaya çalışacak ve ben en sonunda ona uyacağım. Ne büyük bir hakaret olur. Lütfen.
Kuran şeytan ile ilgili ayetler içeriyor. Bildiğim kadarıyla adem'e secde edin dedik ve bir tek şeytan uymadı yazıyor.
Haliyle bize kalıyor, düşünmek. Sadece bir an düşünün, cin olduğunu. Tövbe estağfurullah. Melekler var. Yasayıp gidiyorsunuz. Ve bir gün benden başka kimseye secde etmeyin diyen Allah sizi çağırıp bu bir insan secde edin diyor.
Eder misin?
Annen sana şu uçurumdan atla dese, atlar mısın?
Büyük ihtimalle hepimiz beni deniyor diye düşünürüz. Çünkü psikoloji. Ben melekler ve cinler hızlı bir şekilde onları yaratanın önünde nasıl başka bir varlığa secde etti kesinlikle anlamıyorum. Şeytanın ise herkes secde ederken ayakta onları izliyor olmasını ilginç buluyorum.
Ezidileri ise işin felsefesine indikleri için büyüleyici buluyorum.
Yanisiler, şöyle az bi düşününce bir tutarsızlık sezmemek mümkün gelmiyor. Şeytan onu yaratanın önünde kendisi gibi yaratılmış birine secde etmediği için tarihin gördüğü en kötü varlık haline nasıl geldi?
Allah, şeytanı yaratırken ona secde etmeme özelliğini bilinçli mi verdi?
Hayır, bilinçli bir çaba yoktuysa, özgür iradesine göre davranan şeytan'ı neden kötü ilan etti?
