hem vermesi, hem de alması. hele böyle kalabalık ortamlarda.
verilen hediye herkesin içinde açılır, millet hediyeye odaklanmıştır, içinden sanki sihirli değnek, hayatın anlamı falan çıkacaktır. böyle kat kat paketlenmiş, görünmeyen o gizemli şeyin paketini açarak, herkese ifşa etmek de insanı psikopat bir şekilde çırılçıplak hissettirmektedir. sanki paketi değil, sizi soyuyormuşlar gibi. ben beğenmişim, ben almışım, ya da sevdiğim biri beğenmiş, bana hediye etmiş, ne diye herkesin içinde reklam ediyim kardeşim? açmıyorum, açtırmak da istemiyorum. herkes eve gidince açarsın bakarsın ne güzel yalnız yalnız. beğenmezsen de, kalabalık ortamlarda yapmak zorunda olduğun gibi, beğenmemene rağmen "ay çok güzeeeeeeeell" demek, rol yapmak zorunda kalmazsın işte. belki alınan şey çok dandik, herkesin içinde açılıp herkese rezil olunacağına, yalnız başına açtıtırıp sadece bir kişiye rezil olursun.
