Bence sayenizde efendim. Hic dusundunuz mu yukaridan bakmalarinizi, terslemelerinizi asagilamalarinizi, caniniz istediginde attiginiz triplerinizi... Anlayisli olmak, uyumlu olup, yapici olmak yerine direk onyargiyla tersleyip artislik yapmalarinizi... Hadi diyelim bu asamayi gectik, arkadaslik gorusme sirasinda da bu sekilde davrandiginizi, cikardiginiz problemleri... Diyelim bunu da gectik iliski basladi ya da evlilik... Ayni sekilde bitmeyen tripler, dirdirlar herseye bahane bulmalar, devamli problem cikarmalar ve bunlari buyutmeler, bahaneler... Butun bu süreçte sabretmek zorunda kalan erkekler degil mi? Lakin rkeklerin de bir sabri var ve siz ne kadar halk arasinda okuz diye nitelendirseniz bile onlarda insan... Hep erkeklere kabahat bulup durursunuz oysa ki bir erkek cok basittir nettir. Yaninda olmasını, sevmesini, onu anlamasini, mutlu etmesini ister. Onunla hayatini paylaşmasını ister. Ve emin ol, saygi cercevesinde sadece bunlari bulduktan sonra ugruna herseyi yapar. Ama siz kadınların yuzde sekseninde eksiksiz bulunan, egonuzdan, kibirinizden, kendini begenmislik hallerinizden bir turlu vazgecemediginiz icin, erkekleri suclamak kolayiniza geliyor.
