Arkadaşlarımı çok özledim. Birlikte hunharca gülüp saçmalayıp gezip eğlendiğim arkadaşlarımı... Burda yalnız hissediyorum oturup dertleşebileceğim içimi dökebileceğim kimsem yok. Biriktikçe birikiyor her şey sonu gelmeden. Bense bir hayli yorgun umutsuz ve bıkkınım. Bu durum beni gittikçe yok ediyor ama çaresizce yine de bekliyorum.