askerlik, askerlik şubesinde başlar ve orada biter öbeği dikkat çekicidir. özellikle istanbul'un kalabalığı ve kimsenin doğru dürüst kentin yerlisi olmaması nedeniyle, askerlik şubeleri dolup taşar ve sistematiği oturtamayan yetkililer, günlerce süren bir kuyruğa atıverir adayları. kişiler elbette bunalım geçirirler, yağmur, soğuk ve sığır memurlardır bu bunalımın sebebi, öyleki günler geçer haftalar biter siz askerlik işlemlerinizi halledemeyebilirsiniz. derken soğumuş, bıkmış bir şekilde askere gidilir ve devrecilik usulüne göre, sizden önceki tertipler ezme girişimlerine başlarlar siz yeni askerleri, buna ek olarak cep telefonu yasak, fotoğraf çekmek yasak, bazen çarşıya çıkmak yasak... derken sakal traşı olmayan bir arkadaşınız yüzünden tüm bölük ceza da yiyebilir. bunlar gibi onlarca saçmalığın ve hantal ötesi bir bürokrasinin içinde kaybolur askerler. bir de dönüşü vardır bu işin, dönüşte de, ilk başta da gidilen, ktm denilen yerlerde toplanan, teskeresi elinde olan askerler boşa bir kaç gün bekleyebilirler. ve büyük eziyetler sonucu, boş tarladaki otları yolmak, komutanların arabalarını yıkamak, evlerini taşımak, muhteşem(!) yemekler yemek de dahil bir çok uyduruk şeyden sonra, düşündürür düşünür askerlerin hali.
