şaşırmamıza sebep olan, "bu çocuk büyümüş küçülmüş yahu", "bu zamane çocuklarından korkulur vallaha" ya da "ilahi hiç güleceğim yoktu" dedirten, diyaloglardır.
misal:
eniştem: yerim kız seni. (sevecen bir şekilde söylenmiştir)
kuzenim: yeme kızını, ya hayır yemeee. (ve sonrasında ciddi ciddi odaya gidip ağlar) şaşırılır ama küçük çocuk ya korktuğu düşünülür
anne (teyzem) odaya girer, çocuk ağlamaktadır.
kuzen: anne... babamı neden aç bıraktın ya yazıkk.
