Gerçekten saygı sevgi olarak çok eksiğiz. insanlar hep öfkeli artık tahammül diye bişey kalmadı. Herkes çok dolu fakat kimsenin elinden birşey gelmiyor oturup yediğiniz yemeği bile huzurla yiyemiyorsun 1 saat sonrasını, yarını, haftanın diğer günlerini düşünmekten anı yaşayamıyoruz parasal sıkıntılar, insani değerler, kültürel anlamda toplumun etkinliği, yaşam refahı, iş olanakları, işçiye verilen değer haklar, eğitim, kent anlayışı(yeşilin değeri bilinmemesi) çoğu yaşam içi koşullarda sınıfta kalıyoruz insanın iyi yaşamak istemesi ve başka bir yere gitmesi çok normal bir durum.
