Sahiden de öyle. Akşam iş çıkışı.. Okul servisleri, özel arabalar bir konvoy oluşturmuş ki, sinop değil sanırsın istanbul' un köprü trafiği ama tek farkla, çıt yok.
Evet, çıt yok, usul usul bekliyorlar, ne korna sesi, ne gergin sürücüler, ne el kol hareketleri... Topluca yoga yapıyorlar gibi bir huzur, bir huzur...
bizim kafle şok!
Sinop cezaevi' ni anlatmaya, orda hissettiğiniz utancı, gerginliği, can acısını betimlemeye muktedir kelime yok, gidip görmeniz, o havayı solumanız lâzım.
Taşlar, betonlar, parmaklıklar, camlar, her yer konuşuyor, avaz avaz anlatıyor...
Ordan, hallaç pamuğu gibi alt üst olmuş, yaşatılan zulmü, acıyı, merhametsizliği, yüreğinizin en derininde hissederek ayrılıyorsunuz.
Cevizli sinop mantısı yemeden döndüyseniz, sinop' a gitmiş sayılmazsınız efenim.
Uffsss o nasıl bir lezzettir yareppiii?
