Otizmli değil asperger sendromu olduğu söylenmiş. Kendisi otizmlidir. Asperger sendromu otizmin dışında tutulmuyor.
Sosyal ilişkilerin içine mecaz, imâ, entrika, nabza göre şerbet vermecilik, nefret söylemi, taraf olma ve daha ne kadar sorunlu tavır varsa katan nörotipikler kendi içlerinde ayrıma gitmediği sürece, otizmi kendine özgü yaşayanlar yine kendi içinde ayrıma gitmemeli.
Ancak yine kendisi otizme biraz kendi penceresinden bakıyor gibi görünüyor. Aspergerli çocuklar özel eğitim almasın, kendilerinin asperger olduğunu bilmesin demek aslında şunu demektir.
Hacular ben asperger sendromlu biri olarak empati yapmayı öğrendim, diğer çocuklar yine öğrenir.
Ki buradan bile kendisinin empati ve sempatiyi hâlâ iyi yapamadığını görebiliriz. Kusura bakmasın. Babama aşırı benzediği için kendisine sempatim var ama kendimi tutamıyorum.
- her otizmli kendine özgüdür. Bir çocuk 4 yaşında içinde bulunduğu topluluğa bakıp farklı olduğunu anlayabilir ve mücadele edip otizmin üzerine gidebilir ancak başka bir aspergerli korkunç şekilde içine kapanık olup savaşma gücünü kendisinde bulamayabilir.
- bir aspergerli oturup sözlüğü açar, tüm duyguları tek tek oradan öğrenir, oturur hissettiği her duyguyu ezberlediği o duygular ile karşılaştırır, bir an gelir karşısında ağlayan insan ile duygular arasında bağlantı kurmaya çalışabilir. Bu da korkunç acı verici bir süreçtir. Neden acı vericidir? Çünkü öncesinde duygusal körlük nedenli adını koyamadığı tüm duyguları hissetmiş, bunlarla ilgili anılar ile karşılaşmış ve ne kadar korkunç şekilde haksızlığa uğradığını o an görmüştür.
Her sağlıklı beyin bu durumdan kaçar. Bundan kaçmamak için biraz psikopat olmak lazım. Bu bir cam parçasını alıp kolunu boydan boya kesmek gibi bir şey. Onçün çoğu otizmli duygularını tanımlamaktan, empatiden ve sempatiden elbette kaçacak. Elbette toplumun içine giremeyecek.
Sonucunda, empatiyi ve duyguları öğrenen otizmliler diğerlerine siz de öğrenirsiniz yaaaa diyemez. Bu çok ezbere bir tavır demek olur. Bu çocuklar uzman yardımı almalı ki empati, sempati, sosyal ilişkiler kontrollü ve onları incitmeyecek şekilde kendilerine aktarılsın.
- aspergerli bir çocuk bir metni bir kez bakıp ezberliyorsa özel eğitim almalı. ilgi alanı tıp, kozmoloji, kriminoloji, müzik ya da bilmem ne olan çocuklar evinde bulduğu her şeyi okumaya çalışacağına, vatana millete hayırlı çocuklar olarak yetiştirilsin işte. Hangi çocuk bir konuyu 18 saat araştırır? Ya da hangi çocuk 10 sene boyunca suç üzerine bulduğu her şeyi okuyup bir an sonra öğrendiği her bilgiyi birleştirip toplumda gördüğü manyak insanları bir bakışla tanıyabilir? Bu çocuklara ilgi alanı olan konu ile ilgili iyi eğitim verilsin ki alanında uzman isimler olsunlar.
- Asperger sendromlu Asperger sendromlu olduğunu bilmemeli demenin bir mantığı yok. Asperger sendromlu ne olduğunu bilecek ki içinde yaşadığı o boşluktan kurtulacak. Kim olduğunu bilmeyen bir insan mutsuz insandır. Onu bu hale getiren farklılığını bilsin ki üstüne gitsin. Asperger sendromlular evet küstah, kendini beğenmiş cocuklar oluyorlar ama bu durumla başa çıkmayı öğrendikleri ana kadar, otizmli olmadığı için gururlanan tiplere tolere etmeyi öğretebiliriz. Bir çocuk kendini beğenip toplumu rahatsız edecek diye kim olduğundan uzakta yaşamak zorunda değil. En baştan teşhis almalılar.
Hocam, siz bari ezbere bilgiler vermeyin. Kendinize bakıp otizmi tanımlayamazsınız. Lütfen her çocuğun bir diğerinden farklı olduğunun bilincine varalım. Lütfenler.
