Binlerce yıldır her sabah güneş doğuyor. Bir çiçeğin tacına arı, ağacın yapraklarına çiğ damlaları, çimenlere gün ışığı teşrif ediyor. Bir kuş günaydın mesajı veriyor, bir yırtıcı geriniyor, bir böcek yuvasından çıkıp güneşi selamlıyor.
Binlerce yıldır devam eden bu döngünün geldiği son noktada insanlar kapital sisteme kurban olmuş, işlerine gitmek için uyanıyorlar.
Binlerce yıldır devam eden bu döngüde insanlar dünyayı mahvetmek adına bir sabaha daha kalkıyor. Acaba bugün hangi savaşı çıkarsak, hangi hastalıklara ve doğal afetlere sebep olsak diye bilinçsiz veya bilinçli bir adım daha atıyor.
Binlerce yıldır devam eden bu uyanış öyküsünde insanlar artık pek de mutlu sayılmaz.
Herkes kendi mutluluğunun derdine düşmüş. Neden düşmesin ki? Neden bunca kötülük varken ben, sen gülmeyelim ki?
Mutlu sabahlar. Her şeyin daha güzel olması dileğiyle...
