hayran hayran baktığın ben değilim ne yazık. oysa, bir bakışınla baharı getirirsin kapımın önüne eminim ama yapma sen. yıllar oldu alıştım ben bu iklimin karına kışına. gelen giden olmaz buralara pek. havası çetindir, kırk yılda bir yolu düşenler bir hatır edip giderler -kimse kalıcı değil.- soğuğa da alıştım, soğuk oldum ben. soğuk içime işledi, kimseye sıcaklık duyamadım. duyduğum tek sıcaklık öfkemin kaynaması. öyle kaynıyor ki buharlaşmıyor. - su değil ki amk- biraz zaman lazım dedim, bu öfke diner elbet. -dinmedi- sanırım öfke duyduklarımı da getirdim bu kara kışa. şimdi, bakışın bana değil, bir başkasına. poğaça yanaklarını sıkmak istiyorum - başkaları belki sikmek istiyordur- başkalarıyla ilgilenmiyorum. istersen bana bir cevaz ver, neler yapabileceğimi gösterebilirim. - şiddeti fırtınalardan aldım- birden bire patlar ezer geçerim. -kasırga gibiyimdir bu konuda- başkaları konum değil. konum sensin. neler diyorum ben böyle be? kurtarın beni.
