129.
-
Saat beş,
Yalnızım.
Bu koca dünyada, ufacık bir ben,
Birbaşınalığa çizilen hudutları aştım
Yatıyorum.
Saat beş,
Yalnız mıyım
Bir ben, bir de geçmişim
Anılar şimdi uzak bana
Oturuyorum.
Saat beş,
Yalnız değilim.
Düşünce ve umutlarım var yanımda,
Kendini bulmak kaldı tek
Ayaktayım.
Ve yine sen varsın şimdi anılarımda
Saat beş mi?
Yalnız mıyım?
Ayakta mıyım yahut oturuyor muyum?
Umutlarım, düşüncelerim benimle mi?
Bilmiyorum.
