15-16 yaşlarımda yine bir yaz tatili gelmiş ve ben iş arama telaşına girmiştim. "Okumuyorum abi.." beyaz yalanıyla girip çıkıyorum dükkanlara. Okuyorum desem yüzüme bakmayacaklar. Neyse buldum bi aktar sevdirdim kendimi girdim işe.
Ali abi, 130 kilo göbeği, küçükçe bir hayvanat bahçesi, yalaka yardımcısı cansel bide ben tıkışıverdik kıç kadar dükkana. Haftalık 130 TL veriyordu. hayatımda aldığım en yüksek haftalık, nasıl uçuyordum cumartesi günü geldiğinde anlatamam. Sabah 9 akşam 8.30 cennet oluyordu orası bana. Deli gibi para biriktiriyorum okul açılacak diye, babamdan gizlediğim 200 lirayı en güvenli yer olan cüzdanım da tutuyorum.
Neyse günler geçti cansel'in sigara prestigeden parliamentlere dönmeye başladı o zamanlar zenginlik alâmeti olan. Her hafta birinin nişanına kınasına gidiyor elbiseleri bol bereket.
Aynı zamanda ali abi'ye sürekli kasa da para eksik çıkıyor konuşması yapıyor ben arkamı döner dönmez. Bir iki derken bi gün Ali abi durduk yere beni depoya gönderdi şunu bunu getir diye. Depoya girer girmez ne hikmetse yerde 50 TL buldum, alıp doğru aşağı indim ve parayı Ali abi'ye verdim. Beni deniyormuş.
Birkaç gün sonra cansel dükkanı açar açmaz 100 TL eksik para yok para yok demeye başladı. Sabahın körü yeni gelmişiz. Neyse en dip köşelere, akvaryumun içine kadar bakıyorum yok Allah yok. Ali abi'yi aradı gelince beni yine depoya gönderdiler. Aldım malzemeleri geldim.
"Hadi kızım seninle işimiz yok." dedi.
"Niye abi neden bi yanlışım mı oldu?" dedim.
"Hırsıza yedirecek ekmek yok bende, cüzdanındaki paralar belli oldu" dedi. izinsiz çantamı karıştırmışlar ben depodayken. Gizli saklı biriktirdiğim emeğimi imâ ediyolar bana.
Neyse.
Haftalığımı üstüme attı. Hakkım kalmasınmış.
"Senin olsun üç kuruşun." Dedim ve çıktım.
