Bitti mi şimdi? Her şey bitti mi? Diye kendinize sorarsınız. yine de içinizde tam olarak kelebeklerin uçuşmadığı bir andır. Siz o kapıdan giren kişi değilsinizdir çünkü artık.
Şöyle geriye bakarsınız... fonda maziye bir bakıver, neler neler bıraktık diye bir şarkı.
ilk günkü mide bulantınız heyecanınız yoktur. Askerlik korkunç bir iç sıkıntısıdır. Tahmin edilemez bir yalnızlık. Kimseyle doğru düzgün bir şey paylaşmadım. Çünkü artık bir sonrasında kurulacak cümleleri ezberlemiştim. Bildiğim cevapları duymak istemiyordum.
Fırsatını bulduğumda en uzaklara gidiyordum kendimi tekrardan bulmak için. Kendimle konuşmak için. Bunu bile beceremedim.
Çünkü Bütün şarkılar çalınmıştı aklımdan
Bütün duygularım çalınmıştı.
Kapıdan çıktığımda da dönemedim kendime. Çarşıda gezindim durdum. Sonra otobüse bindim evimdeydim. Evimde de bir yabancıydım. Tuhaf.
