sonra pek hoş olmasa da "anlayan & dinleyen" bir mesajlaşma geçti aramızda.
hani birbirimize düşüncelerimizi kabul ettirelim tarzında değil de, doğruyu anlatma, kendini ifade etme şekliyle.
mesajlaşmanın bitişi de pek hoş değildi ama saygı vardı. sonra bunu okudum;
(bkz: zehir/#4173835)
yavaş yavaş düşüncelerim değişmeye başladı, ortak bi arkadaşımızın msn konuşmasında birbirimiz hakkında yazdıklarımızı iletmesi sonrasında bi şekilde tekrar mesajlaşıp her şeyi tatlıya bağladık.
çünkü bu adam dinliyor, düşünüyor, yorumluyor.
kızdıysa söylüyor.
yanlışı varsa özür diliyor.
duruma açıklık getirmek için soruyor.
onun için de farklı görüşlere sahip çoğu yazarla muhabbeti var.
kimyasallığı konusunda yorum yapmak için erken olsa da " zararsız" olduğunu söyleyebilirim artık. *
