Sanıldığı kadar pembe olmayan, hayaller ve hayatların birbiriyle çeliştiği bir yaşamdır.
Ne oraya, ne buraya ait hissedersin.
Ülkeni özlersin, sevdiklerini, elinde çorbayla geçmiş olsuna gelen komşunu, en zorlu günlerinde sımsıkı sarılan yetmedi evine konuşlanan dostlarını, zaman zaman veresiye aldığın bakkalını, takım çantasını kapıp musluğunu tamire gelen üst komşunu, istediğin her şeyi şakkadanak buladildiğin çarşısını, pazardan aldığın taptezecik ıhlamuru, ebegümeciyi, hamsiyi özlersin.
Zordur farklı kültürde, farklı coğrafyada, bambaşka insan ilişkilerinin yaşandığı topraklarda var olmak.
Her daim, hafiften sızlayan yürektir yurtdışında yaşamak.
