başıma gelendir. çok fazla sorumluluk, karmaşa, kalabalık, maksimum beklenti, sınırlı imkanlar, anlayışsız insanlar, kavgalar, kaoslar, dedikodular, çifte standartlar dahilinde maksimum verim nasıl alınabilir ki? birkaç kişiye ciddiyi bile almıyorum. unvanla birilerini korkutmaya çalışan içi boş insanlar... ben ciddiye almadıkça onlar da başımda bik bik ötmeye devam ediyor. haliyle kafaya takana kadar bu mobbing böyle sürüp gidiyor. herkes her şeyi çok iyi bildiğini ve her konuya vakıf olduğunu sanıyor. sonuç olarak işimden bıktım gerçekten. daha doğrusu işim çok güzel de insanlardan bıktım be. bardağın boş tarafına bakarsan hep olmayanı görüyorsun.
