her zaman sosyal devlet anlayışını savunurum ancak bu konu hakkındaki düşüncem istisna oluşturuyor.
öncelikle, bize yangın yerinde bir ülke teslim ettikleri için üst jenerasyonlara çok sempati duymam, her şeyin sorumlusu kendileriyken “şimdiki gençler de çok rererö” yapmalarına sinir olurum.
ayrıca, bir vites daha yükseltiyorum, bir insan sırf benden daha önce dünyaya gelme şansına nail olmuş diye yani sırf bu tesadüfi durum için kendisine saygı duymak zorunda olmamı kabul etmiyorum. ha şöyle bir şey, her türlü dezavantajlı gruplara öncelik tanırım, yani otobüste yaşlı bir amcaya, teyzeye yer veririm ama bu ona saygı duyduğum için değil, fiziksel koşullarının dezavantajlı olduğu içindir.
şimdi tüm bunlarla bağlantılı olarak, sırf 65 sene ölmeden hayatta kalabilmiş diye bir insana ücretsiz ulaşım hizmeti sağlamak bana hiç mantıklı gelmiyor. yani şöyle, normalde tüm ulaşımın ücretsiz olmasını savunabilirim, ancak madem böyle bir şey yok, ayrıcalık sağladığımız kesim ülkenin geleceği olan üniversite öğrencileri olsun mesela? üniversite öğrencilerine ücretsiz ulaşım sağlayalım? böyle bir ayrıcalık hak edilecekse statü ile hak edilsin, 65 yaşına kadar ölmemeyi başarmak bir statü değil.
