bazen hayatın içinde de, mecazi olarak başa gelen hadisedir,
noktası konulmayan cümleler, ayrı yazılmayan kelimeler, özel isimler, soru işaretleri ve bunların arasında, en kolay unutulacak olanı, başı var sonu yok olan parantezler...
insan konu içinde konu anlatırken, bir olmuşluğun, yaşanmışlığın alt metnini sunarken, asıl konuyu unutur çoğu zaman, tıpkı maziye dalıp, geri dönememek gibi...
( yazar burda, aslında çok şey söylemek istiyor ama...
