Zordur bu cümleyi dile dökmek, söylerken bile yüreğiniz acır..
Annenin evladına sinirle ettiği beddua gibidir, söylerken canı yanar ama tutamaz kendini... Öyle bir şeydir bu cümle..
Olumsuzluklara gözünü yuman, görmezden gelen, halı motifi izlemeyi alışkanlık haline getirmiş, üç maymunu oynamayı hayatının konforu yapmış zihniyetlere söylenir.
Açlıktan, sefaletten, işsizlikten kıvranırken, " neden" diye sormayı unutmuşlara söylenir.
Kader işte deyip, elini kolunu, dilini bağlayanlara...
Duyarını, kişiliğini üç kuruşa satanlara...
Çıkarları uğruna susanlara...
Lakin o arada, yaşla beraber kuru da yanar...
Topyekün alev alırız...
