yalnızlığa ihtiyacımız var bizim.
aylak terkedilmişliklere değil ama...
huysuz kendini beğenmişliklere de değil...
baktığımızı gerçekten görmemizi sağlayacak o mesafeye, o mesafeyi yaratacak yalnızlığa ihtiyacımız var.
"birlik ve beraberlik" içinde olmadan öfkelenmeyi, sevinmeyi, savunmayı ve saldırmayı öğrenmemizi sağlayacak türde bir yalnızlığa ihtiyacımız var.
