bazen o kadar çok geliyorlar ki tahammül etme seviyem son derece düşüyor. darlanmak, sürekli sıkıştırılmak veya hep açıklama yapmak istemiyorum. insanın kendini dinlemesi, düşünmesi, dinlenmesi gereken dönemleri vardır ve ben o dönemlere inanıyorum.
bir defasında yalnız kalmak istediğimde beni bırakmayan bir arkadaşıma çık hayatımdan demiştim. o gün ikimiz de haksızlığa uğradık fakat olması gerekene karşı gelemedik. aramız hala düzelmedi, hala birbirimizin hayatında değiliz. bu acı bir durum fakat gerekli bir durumdu. insanları yormaya ve özel hayatlarını manipüle etmeye gerek yok. derdini anlatmak isteyenin zaten anlatacağını, sorgulamaya gerek duyulmaması gerektiğini düşünüyorum. bir insanın yanında olmak istemek son derece kutsaldır fakat saygı her şeyden önce gelir.
