bir kez kıyısından döndüm. mesajlarla iyi anlaşıyorduk. kendisi majör depresyon tanısı konmuş, ailesi ile arası kötü olan, çok kötü erkeklere denk gelmiş birisiydi. sadece arkadaş olmak istemiştim. sıcak kanlı, efendi düzgün biri olduğumdan beni yanlış anladı. hissediyordum bana karşı boş olmadığını ama benim hislerim arkadaşça da diyemiyordum. çok kötü bir his bu bıraksanız olmaz devam etseniz olmaz. ince düşünende birisiyim.
bir gün sarhoş bir şekilde kapıma geldi. içine attığı tüm duyguları söyledi birlikte olmak istedi bağırdı haykırdı. ertesi gün yaptıklarından pişman olduğunu söyledi ağladı. bir anda kesmek yerine yavaş yavaş kendisini terk ettim. yavaş yavaş soğuk davrandım. şuan mutlu bir evliliği var.
özetle demek istemem gerek ki her önünüze gelen kimseyle gereksiz yere yakınlaşmayın aranızda mesafe olsun. sonra yanlış anlaşılıyorsunuz, karşınızdaki kişinin boşluklarını dolduruyorsunuz. sonra olay karışıyor. bence sevişmeyin, tanışmayın da kimseyle.
