annenin ölmesi çocuğunun gerçekten doğduğu andır.
sanki onu kaybedene kadar sıcacık ana rahminde yaşamışsınızdır. korunarak.
o toprağa girdiğinde ilk nefesinizi alırsınız, hayatta tek başına. ve o nefes canınızı yakar.
doğumhanedeki doktorun poponuza atacağı şaplağa gerek yoktur. ağlarsınız. ilk defa ağlarsınız. o ana kadar döktüğünüz ne kadar gözyaşı varsa hiçe sayarak. bu ağlayışın yanında onlar nedir ki?
