benim kardesim glikojen depo hastaligi ile dogdu. glikozun yapiminda ve yikiminda gorevli bir enzimin eksikligiymis. bu yuzden daha kucuk yasta agir bir diyetin altina girdi. serbetli, sutlu tatlilar; sut urunleri; cikolata ve hatta dondurma bile yemedi. ve bu 18 yasina kadar surdu. o yemedi de biz yedik sanmayin, cani ceker diye annem bunlari bana da yedirmedi. ikimiz de cocuktuk, kardesime veririm, ya da canini cektiririm dusuncesiyle. 18 yasinda doktoru artik tamam yemeye baslayabilirsin dedi, saydiklarimdan yalnizca yogurdu yiyor, o da ev yogurdu olursa. biz de ayniyiz. eve cikolata girse aylarca kimse yuzune bakmaz.
neyse, demeye calistigim su: eger biz aileden biri icin bunlari yapabilmissek, bir insan kendi icin bunun mislini yapabilmeli. kendinizi onemseyin.
