diğer meyve satan esnafa yapılmayan ve daima karpuzcunun maruz kaldığı mumameledir. bu karpuzun kapalı kutu olma özelliğinden kaynaklanan bir şey aslında. kimse domatesin iyi değilse bak getirir başına çalarım demez mesela. ya da bak patlıcan acı çıktı acıtırım haa demez.
karpuz seçimi bir nevi babalar için namus meselesi ciddiyetinde bir önem arzeder. bu konuda beceriksiz olmaktan çok korkarlar nedense. ayrıca kimse de 5-10 kloluk bir yükü taşıdıktan sonra, kesince de kabak gibi bir manzaranın hayal kırıklığı ile kolay baş edebilemez doğrusu.
ve karpuzcuya yapılan şaka yollu tehditler de karpuzcunun iyi bir karpuz seçmesini teşvik etmek içindir bir nevi. yoksa kimse kötü çıktı diye karpuzu tekrar sırtlayıp, bir o kadar yolu gerisin geri tepecek, karpuzcuya götürecek kadar gözü dönmüş olamaz gibi geliyor bana.
ama kabak karpuzla karşılaşmak hiç de yabana atılmayacak bir travmadır, o ayrı,bir sonraki karpuzun iyi çıkması ile atlatılabilir ancak.
