hüseyin nihal atsız'ın "yolların sonu" adlı şiirinin bir kıtasını yazdım.
ister düşün... Kendini ister hayale kaptır...
Uzar uzar, çünkü hiç sonu yoktur yolların.
Bakarsın aldanmışsın, gördüğün bir seraptır
Sevimli bir hayale açılırken kolların.
düşünüyorum da acaba nasıl görünüyor insanlar açısından. kro gibi mi yoksa normal bir davranış mı ya da cool mu ?
