Hayatımın belli dönemlerinde tipime bakarak beni dolandırmaya çalışan insanlar hep oldu. Beni dolandırmaya çalışan insanlardan fazlasını bir yolunu bulup aldım. Çünkü genetik olarak; suç, özellikle dolandırıcılık, kumar, içki ve çeşitli bağımlılıklara çok yatkınım.
Bakın en son örneğini geçenlerde yaşadım. Bizim orada bir abi var, kimse alışveriş yapmıyor. O an kafadan bir fiyat belirliyor ve ona inanıyor. Ben kendime güveniyorum, kim kimi dolandırabilirse. Kim daha ikna edici olacaksa o kazansın. 3 kat fiyat çekti, piyasa fiyatından daha azını verdim, aldım, çıktım. Bu adam için basit bir yöntemi var olayın.
Diyorsun ki, abi; bu, bu ve bu ne kadar?
Panik oluyor. Normalde herkes bir şeyin fiyatını sorup hemen sonra peki şu diye başka ürün fiyatı soruyor. Aralarda ıh mıh diyip kafadan hızlıca fiyat atıyor. Yanlışın var abi diyorsun, bu, bu ve bu ne kadar diye sordum. Çok hızlı düşünüp verdiği cevabı aklında tutamadığı için yeniden fiyat atıyor kafadan. Ama diyorsun az önce böyle söylediniz abi ki normalde bu ürünün fiyatı şu kadar.
Ya diyor, ben kendimde değilim de, sen ne kadarsa onu ver.
Benim uğraşamadığım tek cepcilik şeysi, bankaların hesap işletim ücreti adı altında aldığı bu paraydı. Bir kez kaptırdım, aradan onca yıl geçti, tarih ve saatini söylerim. içime öyle oturdu. Alacağım diye de çok uğraştım. Dedim, vereceksiniz. Alırım dedim.
Alamadım.
Kafayı taktım, elimden geleni yaptım. Kanunları araştırdım. Şikâyet yazdım. Çok zor sorular sordum. Şirket içi bilgilerine kadar öğrendim.
Alamadım.
O günden beri özel bir banka ile çalışıyorum. Hesap işletim ücreti almıyorlar. Bir gün isler yolunda gitmezse, ne var ne yok alıp götürsünler. Peşine düşmem. Helal olsun derim, inşallah seks, gece hayatı ve kanunsuz işler yaparak harcarlar paramı. Kuruşuna kadar hortumlasınlar paramı. Sorun değil.
Beni bir kez aptal durumuna düşürsünler yeter. Yılda 2 kez aptallığının karşılığını ödüyorsun dercesine ücret almaları benim anlayışıma uymuyor.
