https://galeri.uludagsozluk.com/r/1969093/+
Okuyunca etkisinden çıkamadığım bir kitaptır. Özellikle Bilinmeyen bir kadının mektubu, bir insanı uzaktan da olsa nasıl bu kadar sevgi beslenebilir. Şaşırdığım bir nokta gerçekten. Sevdiğin kişiye sahip olmadan da ondan bir parçayla da olsa kendine yaşama sebebi bulan bir kadın.
Zweig gerçekten de bir ruh okuyucu. Kitabı okurken karakteri o kadar sahipleniyorsunuz ki onunla umutlanıp, kızıyor ve ağlıyorsunuz.
