Aslında hiç yapmayacağım şekilde başladı bu ilişki. Uzun zamandır bir çekim hissetsem de o farklı denizlerdeydi, ben de öyle.
6-7 senedir konuşuyorduk, ama 3 senedir samimiydik. Askere geldiğimden beri beni en çok düşünen, arayıp soran insandı. onca yıldır numaralarımız kayıtlıyken sadece bu sene konuşmaya başlamıştık, bunu düşününce daha da bir heyecanlandım. Gerçi son zamanlarda ne zaman yan yana otursak biraz gerilip heyecanlanıyordum.
Neyse sonuç olarak duyguları tutamadık ve birbirimize açıldık. Ben yine emin olana kadar bekledim tabii. Şimdi şafak 12 ve günler geçmek bilmiyor. Dönüşü hayal ediyorum. Biliyorum dönüş de çok rahat olmayacak. Onun aile yapısı ve son sınıf oluşu, benim ise çok çalışmak zorunda oluşum vs.
Neyse sözlük ben mücadeleye varım. Bence O, buna değer.
