benim o. hiç sevmem böyle yeşil yeşil, saçma sapan. herkes aynı elbiseler içinde. elde silah. ne saçma lan. harbi saçma. şimdi düşündüm de gitmeyeceğim ben askere.
emirler falan yağdırılacak, dayak, küfür, belki de öldürüleceğim. ne için? tanımı yok. bazıları vatan falan diyecek. ne vatanı ulan? hangi vatan? oğullarına benim vergilerimden gemicikler alan bakanların vatanı mı, hikmetyarın dizinin dibine oturan, ikide birde amerikadan avrupadan ayar yiyen başbakanın vatanı mı, 14 yaşında bebeklere tecavüz edip salıverilen dinci sapıkların vatanı mı, üniversite mezunlarına 500 ytl veren bir hükümetin vatanı mı? gitmem hayatta gitmem. kaçarım.
yöneticilerden geçtim. millete geçelim. hangi milletin vatanı için ulan? bir torba kömüre geleceğini satan, üç kuruş için onurundan vazgeçen, fabrikada işçi arkadaşına kollamak yerine patronun kıçını yalayıp üç kuruş fazla kazanmak isteğen, sınıfta 2 puan fazla alacağım diye not saklayan, polis copu gördüğünde köpek gibi kaçan, pc başında vatan kurtarıp götünü sandalyeden kaldırmayan, tüm birikimleri pare pare satılırken, arkadaşını aslanlar yerken mal mal bakan zebralar gibi seyreden, her yanından bananecilik akan, korkudan altına sıçan bir millet için mi? hayatta olmaz. gitmem. gidene mani olmam. güle güle gitsin derim. ama bana karışmayın.
kimseyi öldürmem ben. hele devlet dedi diye hayatta öldürmem. kim katil olmak istiyorsa olsun ama ben olmam. uzun oldu. uzun girileri sevmem. benim işim olmaz birader. 5 ay oralarda sürüneceğime içki içer sevişirim. hadi öpüldünüz.
