Kıvanç Tatlıtuğ ve Feridun Düzağaç isimlerini görünce neymiş diye bir bakayım dedim.
Filmin başında klasik Türk dram filmi desem de sonradan çok güzel bağladı kendine. Çoğu sahneyi geri sardırarak izledim. Güzel ve gerçekten hissettiren bir film.
Bir sahnede duygulandırıp tam ağlama moduna girecekken kahkaha da attırdı. (bkz: animus sahnesi)
