her gece takıldığı rakı sofralarından bıkan eşi heybeliada daki evlerinden rasim' i uğurlarken:
"Sakın geç kalma erken gel, artık tahammül edemiyorum, bu gece gün batmadan gel," diye rica eder. Ahmet Rasim, vapurda karısının kendisini çok üzen sitemini bir şarkı güftesi yapar ve dostu Tatyos Efendi de şu unutulmaz şarkıyı besteler: Bu akşam gün batarken gel Sakın geç kalma erken gel
Tahammül kalmadı artık Sakın geç kalma erken gel..
