dünyanın en utanç veren duygusudur kesinlikle, evet tanımı budur.
sabah bir bakarsın ki külotundan pijamaya geçmiş ıslak leke. ön taraf sular altında. dakikalar geçmez, saniyeleri hesaplarsın. üç saniyede bir bakarsın kurudumu diye, ama nerde? pencereden atlayıp kaçasın gelir, ama yok. durup sakin kafayla düşünmek istersin, sakin olmak elde değil. utanırsın, sıkılırsın, kimseye yakalanmamak için içinden dualar edersin. yarım saat pijamanın ön tarafını sağ elin iki parmağıyla havaya doğru tutarsın kurusun diye. sıkılırsın bi süre sonra. nerden geldim dersin, sinirlenir çıkarırsın pijamayı. katlar yastığa koyar acelem var deyip çıkarsın evden. uzunca bir süre geri gelmemek üzere...