ne istanbul´u ne de türkiye trafigini iyi bilen biri degilim.
haziran 2019´da aracimla istanbul´da aksam trafigine girmis bulundum. makas atanlardan, korna basanlardan, oradan buradan sürttü sürtterek gecenlerden kendimi korumak icin sagdan sagdan normal hiz ile pur dikkat ilerlerken navigasyon beni "sagdan cikin" diye uyarinca cikmis bulundum.
bir anda sessizlik cöktü ve kendimi o yogun trafikten cikinca bir boslukta hisettim. ne arkamda, ne önümde ne de karsi yolda arac vardi. söyle sagdan asagiya bakacak oldum, denizi gördüm. kendi kendime "öldüm ben sanirim, su an sirat köprüsünden geciyorum" diye söylenmeye basladim. dikiz aynasindan bir baktim bütün araclar düz gidiyor. bir tane pesimden gelen arac yok.
köprünün sonuna kadar o köprü üzerindeki tek seyir halinde olan vardi o da bendim. neyse; köprünün sonuna gelince; hgs tutari yetersizligi sebebiyle kapilar acilmadi (hep 50´lilarik doldururum). direkt cepten ödedim. sonra da yoluma devam ederken; "ya üzerimde olmasaydi?" diye düsündüm.
geri zekalilar madem gecis ücreti aliyorsunuz neden yolun sonunda aliyorsunuz? giriste alsaniza. ayrica; o köprüye o miktar gercekten cok. hadi ben kullandim, kullandigimin fazlasi ücretini ödedim. daha o köprüyü görmeyen vatandas neden ödüyor?
bu da bana ders olmus oldu. o bana kestikleri faturayi hala sakliyorum. ibret olsun diye cercevelettirip herkesin görecegi bir yere asacagim. sirf bu köprü yüzünden bir daha istanbul yerine canakkale´yi kullanacagim.
