"ay olabilir mi öyle bir şey lütfen olsun çünkü!" düşüncesindeki çoğu kişi kendinin ve değer verdiği insanların hayatta kalacağını düşünerek 'tamam' diyor buna. bu kişilerin hayatta kalma şansı için vasıfları neler? az kalmış insanlar arasında ne gibi bir yarar sağlayabilirler?
belli kriterlerde seçilim yapılsa iyi hoş olur da o kriterin doğruluğunu nereden biliyoruz? hadi zekâya göre seçelim dedik. aşırı zeki insanlar toplum kurallarını çok da takmayan insanlar oluyor. tesla'ya bakın en basiti. insanoğlunun yararına çalışıyor olsa bile asosyal, büyük ihtimalle insanlardan nefret eden birisiydi.
iyiliğe hoşluğa göre seçelim diyelim. dünya kötü bir yer, insanın azalması bunu değiştirmez.
hadi saçmalayıp güzelliğe göre seçelim de kalan nesil güzel olsun diyelim. kime, neye göre güzel?
fakirler ölsün diyelim. sen birine göre zenginsin diye buna tamam de. senin de fakir görüldüğün zengin kesim var Dünya'da. o ne olacak mesela?
hiçbir zaman hümanist olmadım, felaket senaryolarına ve nüfus planlamasına her daim olumlu bakıyorum. soykırımdan ziyade her insanın eşit olarak değerlendirilmesi, yararlı olmayacaksa ona göre öldürülmesi gerektiğini düşünüyorum. "şundan 4 tane kalsın bundan da 9 tane" yerine ulussuz, her şarta uygun yaşayabilecek insanların kalması lazım.
insanlık her zaman bencildir. acısız bir ölüm vaadiyle karşıma gelseler tamam öldürün derim de bunu kaç kişi yapabilir?
