Bu durum benim için kadınları insan üstü görmemekten kaynaklanır veya özel, farklı olarak görmemekten.
Ben kadınların doğal hallerini de bilen biriyimdir. Rolcülüklerini rafa kaldırdıkları zamanları bilirim. Bir paylaçonun sahneden inip de makyajını temizlemesi gibi bir şeydir kadının seve isteye ağırlığı altına girdiği yeni yeni rollerinden arındığı anlar.
Ama sorsanız belki de her şey normaldir onlar için. Peruklar, maskeler bunların hepsi doğal şeylerdir. Bunlar mutlulukladı için yararlıysa doğrudur/sorgulanmaması gerekir. Özellikle de bir başkası tarafından.
Benim ruhuma, anlayışıma, tabiatıma ne dersek diyelim buna, her daim hoş sözler, eylemler beklentisi içinde olan birine karşı kendimi ıspatlamak ters gelir.
Şu başlıkta Bir kadın için çabalamak derken dahi onu yüceltiyoruz gibi geliyor bana. Benim onun için didinmem ve onun bana hak ettiğim mutluluğu veren ya da mutluluk için perondan geçiş iznini veren görevli konumunda olması oldukça can sıkıcı muhabbetler.
Bence bu gibi şeylere gerek yok. Yormayalım o kadar birbirimizi. Fikirlerimizle, düşüncelerimizle girelim birbirimizin gönlüne illa ki benim uğrumda şunları şunları yaptı, kendini heder etti, bana beni sevdiğini kanıtladı evet şimdi kalbimin sahibi olma fırsatını ona tanıyorum, Hayırlı olsun ikimize de gibi bir animal anlayışa ve teste gerek yok.
(Aynı zamanda bu test ister istemez kadının kendini ayrıcalıklı/özel bir yerde konumlandırmasına sebebiyet veriyor. Bunu da inanılmaz sevimsiz buluyorum. Yani bizler fakir seçilmişlerken onlar her daim üstün görüşleriyle seçici, amaca yönelik oyunlarıyla geçiş izni tanıyan veyahut orda dur diyen bizden daha özel ve önemli kişiler oluyorlar.)
