sana ihtiyacım oldu, bu yüzden aradım demek öncelikle güzel bir şey gibi geliyor bana. ihtiyacını karşılayıp karşılamamak, size kalmış. ama ah bana işi düştü diye havalanan insan tipi de biraz garip. evet herkesin herkese türlü konularda ihtiyacı oluyor.
sırf bu algı yüzünden insanlar önce samimiyetsiz bir nasılsınla başlayıp kandırmaya girişiyorlar. halbuki açıkça '' evet uzun süredir seni arayıp sormamış olabilirim, ama bunun seni düşünüp düşünmememle bir ilgisi yoktu. şuan şu saniyede şununla ilgili yardımına ihtiyacım olduğu için aradım'' demek ne kalp kırıcı, ne yapmacık bir şey benim için.
insanların iyi, normal ve yoğun zamanlarında başkalarını hatırlamaması, o işlerle uğraşması normal olandır. acil ve ihtiyacı olduğu bir durumda spesifik olarak akla gelinmesi de diğeri kadar normal olandır. ve bu zamanların insanların bağlayıcı özelliği vardır, izin verilirse. bu durumda bir karşılıklılık bulunması en güzelidir.
kısaca önce ihtiyaçlara cevap verebilecek bir nitelik sahibi olduğunuz için kendinize ve size bunu hissettirebilen bir insana teşekkür edin. artı bir derdiniz varsa, iyi zamanlarında da ya da kendi kötü zamanlarımda da aramak ve aranmak istiyorum diye belirtilebilir. insanlara karşılıksız olarak yardım etmeyi gözünde büyüten insanların ''işi düşünce arayan insan'' konusuna daha fazla takıldıklarını görüyorum.
yardım etmek, birinin işine yardımcı olmak, sizi kullanılan ya da salak biri yapmaz. karşıyı da aciz ya da müthiş zeki yapmaz. bu sadece sizi, iyi ve kötü zamanları hesap kitap yapmadan, sade ve düz bir şekilde yardımcı olabilen biri yapar. o insanla olan ilişkinizin daha yakına gitmesini istiyorsanız, siz adımlar atarak bir şeyler yapabilirsiniz. önce konuşmakla başlayabilirsiniz.
ama sizden her yardım bekleyen insan, patavatsız müthiş suçlu falan filan değildir. sizin özelliklerinizi geliştirmeniz için, kendinizi tanımanız için bir alan yaratmış bir insandır. çıkar ilişkisi yönünden bakılmasından yoruldum artık, farklı bakış açıları hiç yok mu.
