Tartışabilmek her yiğidin harcı değildir, uygar insana mahsustur.
Kabalaşmadan, bel altı vurmadan, hakaret etmeden, ses tonunu ve kontrolünü ayarlayarak tartışabilmek, eğitimin, sanatın önemsendiği toplumlarda, basit ve sıradan bir eylemdir.
Tartışma adap ve kültüründen bihaber, kısır zihniyetli varlıklarla tartışmaya girmemek hatta görmezden gelmek en mantıklı harekettir.
Boş yere asabınız bozulmasın, bırakın eğlensin!
