son zamanlarda sosyal medya kullanımının bunu çok etkilediğini düşünüyorum. evliliğin amacı sanki reklam yapmak gibi. o düğününde şu fotoğrafçıyı tutmuş biz de onu tutalım, şu salon çok güzel, gelinlik şöyle olmalı kinada iki elbise giymeliyim, nikah hediyeleri şöyle böyle olmalı.. hepsi görülüp özenmekle isteniyorm
aile kısmı ayrı tabi kimisi bizim de oğlumuz var çok istemeyelim diyor kimisi istedikçe istiyor. bu bakış açısı da ilginç ama empati yapıyorlar en azından.
yaşadığım bi şehirde nişana çağırırken her eve tavuk dağıtıyorlardı. bu nasıl bir gelenek acaba ?
bana her şeyin en minigini sadesini yapmak daha hoş geliyor, daha anlamlı. kimseye gösteriş yapmak için kendimi neden zor duruma sokayım. kimse memnun olmaz zaten, bir de o sıkıntıya strese gireceğiz. kendi düğününde mutlu olamıyorsun bu şekilde.
ayrıca ayaklarımızın üstünde duramıyorsak neden evlenelim ? durabiliyorsak da kendi şartlarımızın yettiğince bi kutlama olur. şahsen size şunu yaptık bunu yaptık demesini istemem kimsenin.
bu konuda baya dolmuşum..
