baştan söyleyim, ağlamadım. çok mu ağlarım filmlerde? hayır. en son dedem hastalığında ağlamıştım ciddi ciddi, ki yaklaşık 4 yıl kadar önceydi.
oyunculuklar ve müziklere diyecek yok. konu itibariyle ortada çok bir şey olmamasına rağmen, kesinlikle sıkıcı olmayan bir filmdi. ve bunda en büyük etken oyuncuların performansıydı.
yalnız şu konuda düşüncem değişmiyor, türk filmlerinde cinsellik çok zorlama kalıyor. "bakın çok modern toplumuz, hepimiz sevişiyoruz" mesajı vermek için konmuş sahneler var sanki. bu türk sineması için genel bir eleştiridir. nedense biraz fazla yapay kalıyor.
neyse bu yobazca eleştirimi de yaptıktan sonra, gidin, izleyin, her kuruşuna değecek bir iş yapılmış diyorum.
