ilk defa böyle bir olay yapılsa kötü olmasını çok dert etmezdim. ancak bazı pc oyunlarında zaten var böyle şeyler. örneğin untildawn. untildawn'ı oynarken seçtiğim her seçenek önüme yeni bir senaryo sundu. yanlış yaptığım bir sey için beni geri döndürmedi. döndürse bile bunu yeni bir senaryo ile destekledi ve mantıklı bir temel oluşturdu.
black mirror bu filme gerçekten çok emek harcamış ancak olmamış. aynı zamanda sondaki senaryolar tatmin edici değil. izleyici finalde sarsıcı bir son ister. hiç bir son beni tatmin etmedi açıkçası. (oyunun gelecekteki versiyonu belki biraz etmiştir).
en sevdiğim sahne ve çoğu kişiyi filme bağlayan sahne, colin ve stefan'ın karışıklı konuşmasiydi. -ki orada aynı zamanda matrix'e de gönderme var.- o konuşma o kadar güzel ve felsefi akıyor ki filmin gerçekten sizi bir düşünceye sürüklediğini, benimsettirdigini hissediyorsunuz merak uyandırıyor. ancak ilerleyen dakikalarda çok büyük hayal kırıklığı yaşayacaksınız. ben şahsen bu filmi kimseye önermem.
