Bi ara şerefsiz arkadaşlarımın evinde mecbur kaldığımdır. Şerefsizlerin hepsi odasına çekilip kediyle beni salonda bıraktılar. Koridora koyup kapıyı kapatmama da izin vermediler. Bre amına koduklarım madem çok seviyonuz alın koynunuza yatın. El mahkum tedirgin bi şekilde kapadım gözlerimi. Gece bi ara ayağımın üstünde bişey kımıldıyordu. Noluyok aq diye uyandım. Uyku sersemi kafayı çevirdiğimde karanlıkta iki tane gözün üstüme doğru geldiğini gördüm. O korkuyla tekmeyi geçirip öte tarafa fırlattım hayvancağızı. Normalde ne kadar nefret etsemde bana dokunmayan kedi bin yaşasın. Korkutunca kendimi tutamadım. Bir kere de durup dururken yandaki kanepenin tepesinden üstüme atlamıştı pezevenk. Vurdum tokadı yine istemsizce. Neyse. Zor günlerdi. Geçti gitti.
