1.
-
bile bile kabulleniştir,
bile bile teslim olmaktır aşka ,
ve beklemektir,
kalbinizin sahibinin belki bir gün sizi de sevebileceğini ...
-------------------------------------------------
sevdim seni,
sen beni sevmezken ,
kalbin benim için çarpmazken,
sen beni hissedemezken,
sana her sarıldığımda başkasının kokusu bulaşmış kokunu içime çekerken,
sessizce sevdim seni...
ve bekledim...
dün ruhunda başkalarının ayak izlerini seyrederken,
bugün, belki de bir gün bana tüm benliğinle sarılmanı bekledim...
günlerce anlattığın hikayeleri dinledim,
hayat hikayeydi ve hikayelerdeki adam sendin,
ve biliyor musun dinlemekten hiç bıkmadım o hikayeleri; çünkü sen benim hayat hikayemdin ...
her kapıyı açtığımda kalbi yosun tutmuş bir adam karşılardı beni,
sıkıca sarılırdım ona,
yaralarına dokunurdum,
yaralarını (yaralarımı) sarardım o adamın,
ruhunu sarardım,
ruhunda yitmiş kadınlarla sevişirdim,
bir beden değil bir çok bedeni hissederdim kalbimde,
ve bir çok koku yayılırdı tenime...
zordu ruhunu ve bedenini başkalarına vermiş birini sevmesi bir insanın,
kalp dinlemedi,
kabullenemedi senin beni sevemeyeceğini...
rest çekti mantığa,
ve aşk mantığın ötesine geçti...
usulca sevdim seni işte,
sessizce,
ve yağmur yağmazken bu şehrin mevsimlerinde,
yağmurun yağışını beklediğim gibi sessizce seni bekledim ...
ve yağmur yağmayan iklimlerimde beni sevebileceğin günü ...
*
