işin doğrusu Slipknot benim için ortalama süreli bir ilişki gibi, lisede dinleyip sonrasında karşılıklı mutlu ayrılmıştık. Gray Chapter çıkınca bi görüp yok abi almayayım kıvamında reddetmiştim ki iyiki de etmişim gerçekten bu kadar beğenilmeyen albüm sayısı azdır. We are not your kind ı da bir iki hafta önce "oha böyle bir şey çıkmış bakayım neymiş" diyerek açtım ve fena değil, gerçekten. Muhtemelen nostaljik geliyor, onun etkisi ama, özellikle agresif vokalli her şarkı oldukça keyif veriyor. Düşük tempolu parçaları da Corey abicim keşke toplayıp Stone Sour'a götürseydin, gerçekten gerek yok burda. Bir süredir dinliyorum, bir süre daha dinleyip kenara kaldırırım muhtemelen ama o kısa süreyi gerçekten keyifli hale getirdi bu albüm. Müziklerini taşıdıkları yer de oldukça hoş, ne eski dinleyiciyi üzerler, ne benim gibilere antipatik gelirler. Sıfır km dinleyici kazanması da bu albüm ile zor değil ama Slipknot için bu oldukça zor olsa gerek. Bugünün dünyası için fazla değişik Slipknot.
