bazıları vardır, ah ya bu dilencilere çok üzülüyorum der, ama para dahi vermez yada para verir olayı geçiştirir, dilenen kişinin aslında nelere ihtiyacı oldugunu anlamaya çalışmaz, üstüne gitmez dilenen kişinin, belki gitse öğrenicektir ailesinde evinde ne çeşit zorluklar çekiyor neden dileniyor, belki çözücektir ilgili devlet kurumlarına yönlendirerek ama yapmaz, sadece ah çok üzülüyorum der geçer gider, bazen para bile vermez.
sonra bu kişi kalkar biraz okur, oturduğu yerden okuduğu yerden bu tip sorunlara çözüm bulacağını sanır, aksiyon hala sıfır. sonra bazı ideolojilerle tanışır, farkeder ki onun bulmaya çalıştığı çözümler asırlar öncesinden bulunmuş, daha büyük bir evrene adım atar daha sonra. farkeder ki bu ateşle yanan biten çoğu ünlü şahsiyet, ününe ün katmıştır, ilham perileri artmıştır, çünkü belli başlı bazı amaçlar edinmişlerdir kendilerine ideolojilerinden dolayı.
işte bu noktada bu anektotlar öyle insanlar yaratmış, karşımıza koymuştur ki içler acısı. her azıcık okuma ahlakını kendinde bulan veya sanatçı olmayı hayal edenlerimiz, doğrudan sosyalist veya komunist olmanın kendilerinin yaratıcılığını artıracağını sanır olmuş, ününe ün katacağını sanır olmuş, sanmışlar ki insanlar onlardan için "bak onurlu bir düşünceye sahip ve peşinden koşuyor" dicek... demezler ağam paşam, bu ülkede gerçekten ideolojin için, sağcı veya solcu, mücadele etmemişsen, çaba göstermemişsen, yerinden kalkmayı akıl etmemişsen hiç birşey demezler, ne olumlu ne olumsuz konuşmazlar.
ha sonra ne olur, bakarsın kimse seni sallamıyor, sen kafalarına vurursun ideolojik görüşünü, her sana söz verildiğinde illaki sağcı veya solcu olduğunu belirtirsin, çünkü basitsin ve seni niteleyecek bir özelliğinin olmasını istersin, hem de ünlüsün ya kendince duyarlı bir ünlü, bu özelliğin ideolojik görüşün olmasını istersin.
pelin batu'da böyledir.
dipnot ve anektot; bu bayan ki harbiden bayıyor konuşurken, sunduğu mu konuk olduğu mu nedir bilmiyorum, bir programa, hayko çepkin konuk olmuştur, programda harun tekin'de vardır ve türkiye'deki rock aleminden vs. bir sohbet döner, hayko çepkin her zamanki sempatikliği ile şovunu yapıyordur, eğlenceli bir muhabbet, derken artık programın sonu gelir ve pelin batu son bir sorusu oldugunu söyler, ve bir anda hrant dink'den bahseder, sorunun anateması o öldürüldüğünde ve sonrasında insanlar hepimiz ermeniyiz hepimiz hrantız derken ne hissettindir, ama öyle bir uzatır ki 15 dakika, ve o ezik oyunculuğu ile çok duygulandığını hissettirmeye çalışan garip bir ses tonu ile... hayko çepkin doğal olarak bu soruyu alınca şaşırır, "lan ne alaka şimdi amınakoyim" bakışı atar ve, sonuçta ermeni asıllı da olsam türkiye vatandaşıyım türküm ve her türkiyeli gibi üzüldüm der konuyu kapatır.
