her ne zaman içime zifir karanlıklar saplansa izlerim güneşin doğuşunu, aydınlığı görürüm onda, zifir karanlığı deler geçer içimden. bana alışmayı öğretir o her karanlığın sonunda doğduğunu gösterir, ve derki ' her karanlığın bir aydınlığı vardır' ne zaman karartsam içimi , işte o yüzden güneşin doğuşunu izlerim ben, günü aydınlattığı için, günümü aydınlattığı için...
