Hep çok istedim; birinin mutluluğunu kendi mutluluğum kadar önemseyeyim, onunla vakit geçirmekten bir an bile sıkılmayayım, ne öpmeye ne koklamaya ne sevişmeye doyayım, aklımızdan geçenler aynı olsun hatta bazen konuşmaya bile gerek olmasın...kalbimi, ruhumu, bedenimi tamamlayan kişi hayatımda. Hiçbir zaman olmadığım kadar mutluyum bu ilişkimde. Farklı hissediyorum, nihayet aşık olabilmiş gibi. Ne zaman en derinimden bir şey istesem veya dilesem gerçekleşti şimdiye kadar. 2019 hayatıma aşkı getiren yıl oldu.
Sözlük bu geceye kadar düşüncelerimi, sevdiğim şarkıları-filmleri- kitap alıntılarını, "an"ımdan görüntüler paylaştığım ve bunu yaparken keyif aldığım bir mecraydı. Artık bir link bile kopyalayıp yapıştırasımın gelmediği, 15 günde bir kontrol ettiğimde konuşulanlardan midemi bulandırarak kapattığım kısacası beni kendinden soğutan bir yer oldu. O yüzden 2016 yazında başlayan ulusözlük maceramı bu gece sonlandırmaya karar verdim. Profilimin okunduğundan emin olduğum için bu yazıyı yazıyorum.
Kendini sözlükte iki haneli iq'lu erkeklere pazarlamakta hiçbir beis görmeyen 30'luk teyzeler -hele biri duba bacaklarını boktan kombiniyle paylaşıp gözümün kanamasına neden olmuştu bacağına sıçtığımın zevksiz moronu (o kendini biliyor bunu da okuyor haha)- ve bunları yalamaya doyamayan amsalak ordusuyla ben daha fazla aynı yerde duramam.
Sevdiklerim -takip ettiklerim- kendilerine çok iyi baksınlar, yanaklarından çooook öpüyorum. Yakın bir zamanda konak pier'de denk gelebiliriz belki içime doğuyor eheheheh. Birkaç planım var bunlar için bana şans dileyin. Unutmadan, Sana kırmızı ruj ve gülmek çok yakışıyor, hep mutlu ol.
Neyse, sevgilimin yeni solosunu dinlemem gerek.. Bu minik (1.67 pek minik değil ama) aslanın veda vakti geldi...
