çay demliyorum bazen, bir sigara yakıp seyrediyorum semayı penceremden,
böyle gecelerde mürekkebim sesim olur da dökülür kağıtlara,
böylesine yalnızken, söylesenize rosto pişse ne olur tenceremde?
bir hikayem ki anlatsam,
taş çıkarır ağıtlara.
uzaklardan bakınca sert görünen adamlardık biz,
kuyruğuna basılmış bir kedi,
hiç başı okşanmamış bir köpeği andırırdık uzaklardan.
oysa ki gözlerimize baksalardı anlarlardı kopan kıyameti.
bakmadılar.
